هندوستان كشوري كه سيستم اعداد و بازي شطرنج در آن ابداع شد به كشور 72 ملت معروف است. كساني كه در كارهاي رسانه‌يي دستي دارند به خوبي مي‌دانند فعاليت مطبوعاتي در شهرها يا كشورهايي كه در آنها اختلافات مذهبي، قومي و زباني زياد است بسيار دشوار است. اما هندوستان در سال 2012 با جمعيتي معادل يك ميليارد و 237 ميليون نفر به عنوان بزرگ‌ترين دموكراسي جهان شناخته شد. در كشوري كه جمعيت آن زياد است بالطبع رسانه‌هاي مختلفي هم انتشار مي‌يابد اما در بين تمام اين رسانه‌ها محبوب‌ترين و پر مخاطب‌ترين رسانه شدن كار بسيار دشواري است؛ كاري كه گروه رسانه‌يي «جاگران» از سال 1942براي آن بسيار تلاش كرده است.
    «دينيك جاگران»(Dainik Jagran) يك روزنامه به زبان هندي است كه بر اساس آمار پر مخاطب‌ترين روزنامه اين كشور به شمار مي‌رود، اين روزنامه با 37 نسخه محلي 11 ايالت را در هند پوشش مي‌دهد. بر اساس پژوهشي كه در سال 2013 توسط AIR (سازمان بررسي ميزان خوانندگان) انجام شد اين روزنامه هر روز 15 ميليون و 526 هزار نسخه انتشار مي‌دهد. مدت 26 سال است كه اين روزنامه در بين ليست پرفروش‌ترين روزنامه‌هاي جهان قرار دارد و از سوي انجمن جهاني روزنامه‌ها (WAN) به عنوان يكي از پر مخاطب‌ترين روزنامه‌هاي جهان معرفي شده است. از سوي ديگر در پژوهشي كه توسط بي‌بي‌سي و رويترز انجام شد، «دينيك جاگران» معتبرترين منبع مطبوعاتي كشور هند در بين مردم است. اين روزنامه توسط گروه رسانه‌يي «دينيك جاگران» اداره و سهام آن در بورس اوراق بهادار بمبئي و بورس اوراق بهادار ملي هند عرضه مي‌شود. فعاليت اين گروه رسانه‌يي محدود به چاپ روزنامه نيست و آنها در بسترهاي ديگري مانند اينترنت، مجلات، تبليغات تلفن همراه و راه‌هاي بازاريابي هم مشغول به كار هستند.
    
    
    انعكاس صداي مردم آزاديخواه
     سابقه اين گروه رسانه‌يي به سال 1942 باز مي‌گردد؛ سالي كه مبارزات آزاديخواهانه در هند به اوج خود رسيد و شعار «جنبش هند را ترك كنيد» قوت گرفت. اين روزنامه در همان سال توسط «چاندرا گوپتا» با هدف تلاش براي آزادي هندوستان تاسيس شد. «چاندرا گوپتا» تلاش داشت از طريق اين روزنامه صداي آزاديخواهانه مردم را منعكس كند. اين هدف بعدها تبديل به خط مشي كلي روزنامه شد و در طول سال‌هاي متوالي دينيك جاگران تلاش داشت بلندگويي براي مردم كشورش باشد. نخستين نسخه اين روزنامه در سال 1942 از شهر «جانسي» انتشار يافت اما دومين نسخه آن در سال 1947 از «كان‌پور» منتشر شد و به مرور زمان در ايالت‌هاي مختلف هند مانند دهلي، آگرا و غيره نسخه‌هاي محلي روزنامه چاپ شد. در ژوئن سال 2005 دينيك جاگران با گروه رسانه‌ييPIC متحد شد و در مدت كوتاهي پس از آن يعني در سال 2006 اين گروه رسانه‌يي عمومي شد و سهام آن به فروش رفت. امروز اين روزنامه در سراسر كشور هندوستان از هتل‌ها، فرودگاه‌ها، قطارهاي مسافربري و موسسات آموزشي توزيع مي‌شود و سايت خبري اين روزنامه بزرگ‌ترين پورتال جهان در زمينه مسائل هند است. اين گروه رسانه‌يي همچنين دو عنوان روزنامه ديگر هم به نام «آي‌نكس» (I next) و «سيتي پلاس» (City Plus) را انتشار مي‌دهد. آي‌نكس روزنامه 24 تا 28 صفحه است كه مخاطبان آن در گروه سني 18 تا 35 سال هستند و تلاش دارد يك روزنامه تعاملي، يكپارچه و مبتكر باشد. سيتي پلاس اما يك هفته‌نامه است كه موضوعات سبك زندگي، بهداشت، مد، مواد غذايي، راهنماي خريد و غيره را پوشش مي‌دهد و شامل موضوعات سرگرم‌كننده‌يي مانند جدول، پازل، نظرسنجي و غيره است. همچنين نسخه آنلاين اين مجله يك مكان مناسب براي تجارت الكترونيك است.
    
    
    اتهام خبر فروشي
     در دنياي رسانه‌هاي پوياي امروز كه هر فردي قدرت انتخاب از بين رسانه‌هاي متعدد و متنوع را دارد، مردم هند روز خود را با خواندن «دينيك جاگران» آغاز مي‌كنند و اين روزنامه 55 ميليون خواننده دارد اما اتهاماتي هم به اين روزنامه وارد است. در گذشته روزنامه «دينيك جاگران» هم مانند ديگر روزنامه‌هاي معتبر هند از جمله «دينيك بهسكر» (Dainik Bhaskar)، «تايمز هندوستان» (Hindustan Times) و «دينيك هندوستان» (Dainik Hindustan) براي خبرفروشي و دريافت پول براي توليد خبر متهم شده بود. همچنين ادعاهايي مبني بر ارتباط با سياستمداران و دريافت رشوه از آنها براي چاپ عكس روي جلد در مورد اين روزنامه شنيده مي‌شد. گرچه برخي سياستمداران اين ادعاها را تاييد كردند اما خود روزنامه فروش هر‌گونه عكس جلد يا كاور را رد كرده است. البته كميسيون انتخابات كشور هندوستان در سال 2008 به چهار روزنامه در زمينه تبليغات انتخاباتي تذكر داد كه نام دينيك جاگران جزو آنها نبود.
     
□
View: 516 - Print: - Email:
اين مطلب را در سايت ماخذ آن ببينيد:
http://etemadnewspaper.ir/Released/93-03-26/224.htm