فیلم گل های پژمرده تصویرگر نوعی چرخش غیرمتعارف است که تنها کارگردان عجیب و غریب و مستقلی چون جیم جارموش می تواند آن را در دم دست ترین قالب هالیوودی بریزد: فیلم جاده ای. جیم جارموش با ایجاد توازنی حساب شده میان درام و کمدی، ما را به سفری در زمان حال می برد تا یادآوری کند که گذشته ها گذشته و جاده هایی که قدم در آنها نگذاشته ایم هرگز کشف نخواهند شد. آن عده از مخاطبانی که دوست دارند فیلم پایانی شسته و رفته داشته باشد به احتمال زیاد نمی توانند تا پایان آن دوام بیاورند و با سرخوردگی سینما را ترک خواهند کرد. این فیلم داستانی را روایت می