یک موضوع واحد را گرفتن و جوانب گوناگون آن را در گوشه و کنار جغرافیایی ایران کاویدن تا آنجا که بتوان از سوابق فرهنگی یک مرز و بوم برنامه ای رو به آینده استخراج کرد، البته نه کاری است خرد. شان مرتضی فرهادی استاد مردم شناسی دانشگاه علامه طباطبایی درست در همین تمرکز بر یک نقطه کوچک است که از آن می تواند ثمرات بزرگی برخیزد. این در حالی است که ما را مع الوصف و مع الاسف بیشتر عادت داده اند که به دنبال جامعه شناسانی بگردیم که جلوه بیرونی تحقیقات شان الزاما پیوندی با فلسفه یا دست کم سیاست دارد و در ظاهر به فیلسوفان طراز اول جهان نسبت می برد. همین است که غافل مانده ایم از روی دیگر ماجرا و آن اینکه جامعه