درتلالؤ چشمان غم گرفته ام گنبد سبز ومنور نبوی بود و قبرستان بقیع که دردل ظلمت شب قیرگون قرار داشت. صدای طبل و دهل و سنج در فضا می پیچد. هیئت های عزاداری درحال عبور هستند. زیر شلاق باد و باران پرچمهای عزای حسین (ع) با حرکات موزون و زیبای خود بر سینه آسمان رسم الخط یا حسین (ع) را می نگارند.

علم ها در رقص عشق بازی و وفاداری سینه به سینه آسمان می سایند و یک سروگردن از بقیه بلندتر هستند.

جمعیت درهم گره خورده، کوچک و بزرگ، زن و مرد، مریض و سالم، سیاه و زرد و سفید و... هر گروهی علم و کوتل خاص خود را دارد و من هم تابلوی 20219 کاروان حج اندیمشک را با دو دست بالا برده ام. انبوه مردم بصورت