وقتی خبر دفن 7شهید گمنام فضای شهر هفتکل را عطرآگین کرده بود همه مردم خود را برای یک روز به یاد ماندنی مهیا کردند و برای آن روز لحظه شماری می کردند...

شب اربعین 83(بیست وسوم فروردین) پس از اعلام مراسم وداع با شهیدان آن چنان جمعیتی بسوی مسجد جامع سرازیر شد که کسی در تاریخ هفتکل نظیر آن را ندیده بود.

همه خود را به کاروان شهدا می رساندند، کاروان لاله ها به مسجد جامع رسید، هرکسی سعی می کرد خود را به شهدا برساند تا در کنار آنها برای سالار شهیدان عزاداری کند.

صبح روز اربعین، هزاران هزار نفر از مردم خونگرم هفتکل، پیکر شهدا را چون نگینی دربر گرفتند و تا دروازه های بهشت بدرقه کردند و این چنین، کوی شهدای این شهر تا ابد زیارتگاه عاشقان، دارالشفای عارفان و دلسوختگان شد.

اکنون 2سال از آن روز به یاد ماندنی می گذرد و مردم قدرشناس هفتکل هر روز به زیارت این شهدای غریب می روند ولی آنچه دل همه این مردم را آزار می دهد رها شدن بنای نیمه کاره یادمان شهداست. آیا وقت آن نرسیده که مسئولان هفتکل که در زمان حضور سرتیپ «باقرزاده» رئیس کمیته مفقودین، تعهد دادند که بنای یادمان شهدا را یک ساله و باشکوه و جلال درخور شهدا بسازند پس بجاست به عهد خود وفا کنند. راستی اگر همان موقع اعلام می شد مردم شهر یادمان شهدای گمنام را بسازند بازهم همین رها می شد البته هنوز هم برای این کار دیر نشده است.

هفتکل- خبرنگارکیهان