بچه که بودم، بزرگترها می گفتند، اگر پسر درسخوان و با انضباطی باشی، معلم نه تنها تنبیه ات نمی کند، بلکه جایزه هم می گیری. خاطرم هست، یک روز سر کلاس خوابم برد. وقتی معلم متوجه شد با یک سیلی آبدار مرا متوجه ادامه درس کرد! در آن روز پدرم گفت: حق با معلم است. اشتباه از طرف تو بوده، تو نباید سر کلاس می خوابیدی و بعد با خنده ادامه داد تازه یادت باشه، چوب معلم گله، هرکس نخوره خله!

از ابتدایی به راهنمایی و از راهنمایی به دبیرستان آمدم. پدرم می گفت: زمان ما، معلمان برای تنبیه از چوب و فلک و ترکه درخت آلبالو استفاده می کردند و آنقدر از تنبیه های دوران قدیم برایم سخن گفت که مجاب شدم تنبیه های کنونی چیزی جز یک گوش مالی ساده نیست!