بیش از یک قرن است که کارگران جهان روز اول ماه مه را جشن می گیرند و تجربه مبارزات موفق تاریخی خود را درخصوص به دست آوردن هشت ساعت کار روزانه به رخ همه می کشند. این کارگران درحالی این روز را جشن می گیرند که گذر زمان افکار بانیان این روز تاریخی را نه فقط زیر چکش نقد قرار داده بلکه بعد از فروپاشی شوروی - قطب مارکسیسم - معدود کشورهای دارنده ایدئولوژی «این بانیان» عملا در یک فرآیند تاریخی نام آنها را از پیشانی حکومت خود حذف می کنند و به دنبال آن هستند که آیندگان آنها را فقط در تاریخ درسی خود بیابند. بانیانی که دارای دو چهره سیاسی و علمی بودند. بسیاری «کارل مارکس» را فقط در «مانیفست» تاریخی اش می جویند