لازم نیست حتما داستان های درخشان مجموعه «فردا می بینمت» سودابه اشرفی را -که هنوز در ایران منتشر نشده است_ خوانده باشید تا به مهارت نویسنده اش در نوشتن داستان کوتاه پی ببرید؛ رمان «ماهی ها در شب می خوابند» نمونه دم دست تری است برای به تصویر کشیدن توانایی های اشرفی. رمانی که ایجاز، چه در زبان و چه در روایت، شاید مهمترین و البته جدل انگیزترین ویژگی اش باشد.جمله ها در رمان سودابه اشرفی کوتاه تر و فشرده تر از آن چیزی است که انتظارش را داریم؛ مثل یک داستان کوتاه خوب که هیچ جمله یا حتی کلمه اش توی ذوق نمی زند. فضاسازی های نویسنده و تصاویری