جناب دکتر محسن کدیور در سخنرانی ماه محرم خویش(1) راجع به مفهوم امامت و دعوی تحریفات عمیق در معنای این واژه (که موجب “تغییر معالم مذهب شده)!()“، راز دیگری را نیز کشف کرده اند: “راز اینکه در اندیشه معاصر شیعی جایگاه قرآن، بسیار پایین و جایگاه روایات، بسیار بالا است، عملا در این آموزه ها [مقصود، آموزه های تفویضی و قول به عصمت نصب الهی و علم غیب برای ائمه می باشد] است. همواره از خود پرسیده ایم، چرا ما به قرآن عنایت کافی نداریم؟حوزه های علمیه ما چقدر قرآنی هستند؟ در منابر ما چقدر قرآن تلاوت می شود؟ هر یک از ما چقدر آیه به ذهن داریم؟ واضح است وقتی می گوییم: همه مسائل در کتاب نیست، اصول کار در کتاب است اما در بسیاری از جزئیات باید به سراغ روایات رفت آنگاه روایات به میزانی از اهمیت عملی می رسد که حقیقتا جای کتاب را می گیرد”. بیان فوق حاوی دو دعوی مهم است: