•بعد از اتمام کلاس های «اصول و مبانی نمایشنامه نویسی» بعضی شاگردان شما نمایشنامه های کاملی را برای راهنمایی گرفتن و مطالعه به شما می دهند و اینها همان دانشجویانی هستند که سر اتودهای کلاسی گیج شده بودند و یا از ادامه دادن و به نتیجه رساندن یک دیالوگ ساده ناتوان بودند. صرف نظر از کیفیت این نمایشنامه ها و این که آنها توانسته اند در مسیر کشف روش نوشتن خودشان قرار بگیرند، شما از خواندن نوشته هایشان چه احساسی دارید؟

برای من به شدت امر نشاط آوری است. من درباره کیفیت این نوشته ها صحبت نمی کنم. مهم نیست که دانشجو بعد از طی «اصول و مبانی نمایشنامه نویسی» نمایشنامه خوبی را می نویسد یا نه. موضوع این