“شیمون پرز” معاون نخست وزیر رژیم صهیونیستی در اظهارات اخیر خود ضمن اعتراف نسبت به زمین گیر شدن تل آویو در برابر حملات موشکی حزب الله لبنان مدعی شد: “اگر حزب الله و حماس حمله نمی کردند، ما حمله نمی کردیم و این امر انتخاب ما نبود و نبودن جایگزین همان چیزی بود که ما را به این تقابل کشاند...”

“شیمون پرز” در میان سران رژیم اشغالگر قدس وظیفه ای کاملا تعریف شده دارد. وظیفه اصلی وی تئوریزه کردن بحرانهای منطقه ای و فرامنطقه ای فرا روی تل آویو است. معاون ایهوداولمرت در روزهای اخیر با بحران عدم توازن در ذهن مغشوش خود روبه روست! جهت توجیه یک بحران یا چالش در قالبی تئوریک و چارچوب وار نخست باید جایگاه محور اصلی، مهره ها، عوامل جانبی و شرایط پیرامونی مشخص و قابل تفکیک باشد. اما پس از ضربات سختی که جریان مقاومت اسلامی بر پیکره صهیونیستها وارد کرده است عملا مرز تفکیک مشخصی میان موارد فوق الذکر وجود ندارد. به عبارت دیگر ابتکار عمل و سرعت واکنش دهی سریع حزب الله لبنان باعث شده است تا افرادی مانند “شیمون پرز” در راستای چینش عوامل در کنار یکدیگر و رسیدن به یک فرضیه یا نظریه متقن کاملا دست بسته و سر در گم عمل کنند.

شیمون پرز در اظهارات بی اساس خود کمکهای مستقیم ایران و سوریه به حزب الله را عامل ایجاد تنش در منطقه دانسته است. معاون نخست وزیر اسرائیل حاضر نیست در صحنه عمل توانایی حزب الله لبنان را به صورتی عینی و واقع بینانه بپذیرد و بنابراین روی به عالم تصورات خود آورده است.

شیمون پرز در خفایای ذهن خود نسبت به شکست صهیونیسم در مقابل جریان اصیل اسلام گرایی آگاه است! اما قادر به بیان چنین حقیقتی نیست. پرز و دیگر اعضای کابینه رژیم اشغالگر قدس به شدت در قبال به عینیت رسیدن چنین حقیقتی هراسانند؛حقیقتی به نام حذف اسرائیل از نقشه خاورمیانه در آینده ای نه چندان دور...