ماکیاول اسمش خیلی بد در رفته. در زبان سیاسی ما که مثل فحش ناموسی است. البته ما تنها نیستیم در غرب هم به قدری بدنام است که اسم اولش «نیکولو» را مترادف ابلیس می دانسته اند. شکسپیر یک جایی به شیطان لقب «نیک سالخورده» می دهد که از زبان مصطلح زمان خودش گرفته. حالا نمی گویم ماکیاول اصلا استحقاق این رسوایی را نداشته. آن کتاب کذایی «پرنس» یا «شاهزاده» را که رک می گوید هدف وسیله را مباح می کند و سلطان می تواند برای حفظ قدرتش هر حقی را ناحق کند که من ننوشتم! ولی آخر همه افکارش را که نمی شود فقط با همان یک کار سنجید. اکثر قریب به اتفاق آنهایی که ماکیاول را تقبیح (یا در دل تحسین!) می کنند تنها به جزوه «شاهزاده»