با آمدن امیر قلعه نویی، این امیدواری به وجود آمده بود که برخی از بازیکنانی که برانکو به آنها توجهی نداشته به تیم ملی دعوت می شوند، بازیکنانی مثل فرهاد مجیدی، ایمان مبعلی، علی سامره و کریم باقری. از این جمع چهارنفره، اما علی سامره تنها بازیکنی بود که به اردو دعوت نشد و ما با دیدن لیست تیم ملی و یادآوری اینکه سامره سال گذشته دومین گلزن برتر لیگ امارات بود، به این رسیدیم که احتمالا ماجرایی در کار بوده که او به تیم ملی دعوت نشده و یادمان آمد سامره سال ها پیش در استقلال با قلعه نویی به مشکل برخورده بود و برای همین بود که از استقلال رفت. قلعه نویی آن روزها می گفت که علی خوب نمی جنگد و برای همین سیاوش اکبرپور را که دفاع حریفان را بیشتر آزار می داد به سامره ترجیح می داد. حالا هم برای همین سامره به تیم ملی نیامده، آن هم در شرایطی که مهاجمی مثل علیرضا عباسفرد به تیم ملی دعوت شده. کسی که درباره اش می گویند هیچ وقت در حد یک بازیکن ملی نشان نداده. البته نباید فراموش کنیم عباسفرد در شرایطی به تیم ملی دعوت نشده که ایران فقر مهاجم بلندزن دارد و به جز عنایتی و هاشمیان، بازیکن دیگری نبوده که شایستگی پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشته باشد. با نگاهی به مهاجمان تیم های لیگی به این می رسیم دعوت از علیرضا عباسفرد، در شرایطی که قلعه نویی از آمدن هاشمیان مطمئن نبوده، چندان غیرعاقلانه به نظر نمی رسد. البته می شد که از ایمان رزاقی راد به جای عباسفرد استفاده کرد، اما خب، در این شرایط حتما قلعه نویی چیزی از عباسفرد دیده بوده که او را به رزاقی راد ترجیح داده. بهتر است به نگاه قلعه نویی اعتماد کنیم و ببینیم او می تواند از عباسفرد یک مهاجم خوب برای تیم ملی بسازد یا نه.