پژوهشگران و نظریه پردازان اجتماعی، تعاریف مختلفی از مفهوم «ازخودبیگانگی» (Alienation) ارائه داده اند. ازخودبیگانگی، گاهی به عنوان انزوای فرد از جامعه و جدایی او از فعالیت های اجتماعی و قطع پیوند او با وابستگان و دوستان در نظر گرفته می شود. در نقطه مقابل، متفکرینی که از مارکس (Karl Marx) تاثیر پذیرفته اند، این واژه را متناظر با فقدان خودشکوفایی در انسان می دانند.

مارکس در دستنوشته های اقتصادی و فلسفی، 1844 با نگاهی انسانگرایانه و در ابعاد فلسفی، روانشناختی و جامعه شناختی مفهوم «ازخودبیگانگی» را که از هگل وام گرفته، به کار می برد. به اعتقاد او، به رغم اینکه انسان ها با تکیه بر گوهر حقیقی