وزیر امور خارجه سابق آمریکا که از وی به عنوان طراح سیاست خارجی این کشور یاد می شود با اشاره به این که بار دیگر توجهات از لبنان به برنامه هسته ای ایران جلب خواهد شد، پیشنهاد کرد در مرحله بعدی مذاکرات هسته ای باید به مسایل گسترده تر از تعلیق غنی سازی مانند تدوین نظام جهانی غنی سازی معطوف شود.

به گزارش فارس، در مقاله وی در شماره دیروز روزنامه “واشنگتن پست” با عنوان “اقدام بعدی در قبال ایران” آمده است: توجه جهانیان اکنون به مناقشه در لبنان و نوار غزه معطوف است اما بازگشت به پرونده هسته ای ایران غیرقابل اجتناب است. اما دیپلماسی برای رسیدگی به این موضوع [ایران] بر اثر تحولات کنونی در حاشیه مانده است و در حالی که بمب ها شهرهای لبنان را زیر و رو می کنند، پیشنهاد شش کشور همچنان منتظر پاسخ ایران است.

وی در ادامه این مقاله نوشت: «ایرانی مدرن، قوی و آرام می تواند ستون آرامش و ثبات و پیشرفت در منطقه باشد. این امر اتفاق نخواهد افتاد مگر این که سران ایران از میان دو گزینه که نماینده یک نگرش هستند یا مردم و آیا انگیزه آنها همکاری بین المللی است یا خیر انتخاب انجام دهند.»

کیسینجر به شش کشور توصیه می کند ایران را مجاب کنند یکی از این گزینه ها را انتخاب کند.

در این مقاله آمده است: دیپلماسی در خلاء عمل نمی کند. دیپلماسی با سخنوری عاملان آن محقق نمی شود بلکه باید میان مشوق ها و خطراتی که در کار است توازن ایجاد کرد. “کلاوس ویتز” جمله معروفی دارد مبنی بر این که جنگ در حقیقت ادامه دیپلماسی با ابزار دیگر است که در آن چالش ها و محدودیت های دیپلماسی تعریف می شود.»

کیسینجر با اشاره به مشخصه های دیگر دیپلماسی در این مقاله درباره ایران می نویسد: «بسیاری تاکید دارند که در ارتباط با ایران باید دیپلماسی به سبک دهه 1970 که در آن چین از تقابل به همکاری با آمریکا کشانیده شد، پی گرفته شود.