مدیرعامل اتحادیه تاکسیرانی سراسر کشور در خبری که مشروح آن را امروز می خوانید، سهم تاکسیرانی از مصرف بنزین کشور را سالانه تنها 1/0درصد عنوان کرده است. به گفته وی سالانه 724میلیارد تومان یارانه از سوی دولت در این زمینه اختصاص می یابد.

اشاره به تنها دو نکته درباره این اظهارنظر خالی از لطف نیست.

اول اینکه در صورت پذیرش آمار فوق می توان با محاسبه ای بسیار ساده یعنی ضرب کردن این عدد در 1000 میزان یارانه اختصاص یافته به بنزین از سوی دولت را معادل724هزار میلیارد تومان در نظر گرفت. حال آنکه یارانه اختصاص یافته در این باره چه به استناد داده های رسمی و چه از نوع غیررسمی بسیار کمتر از این عدد را نشان می دهد. به نظر می رسد فعالان تشکل ها به ویژه آنگاه که به نمایندگی از اعضای صنف خود، مسوولیت حضور در مجامع تصمیم ساز یا تصمیم گیررا پیدا می کنند، باید دقیق تر اظهارنظر کنند. البته نباید این احتمال را دور نگه داشت که مدیرعامل اتحادیه یاد شده این آمار را به نقل از برخی منابع دولتی عنوان کرده است که توضیح در این باره می تواند به روشنگری افکار عمومی کمک شایان توجهی کند.

دوم اینکه درست بودن یارانه یک درصدی، فارغ از عدد و رقم آن، می تواند به محملی برای طرفداران آزادسازی قیمت بنزین یا در یک طیف عمومی تر، مخالفان پرداخت غیرهدفمند یارانه به شیوه کنونی تبدیل شود. به نظر می رسد در صورت درست بودن این نسبت- فارغ از عدد و رقم آن- می توان با پیگیری برنامه های جامعی همچون افزایش ناوگان حمل و نقل عمومی و جایگزینی خودروهای فرسوده، کشور را ازهزینه های کمرشکن 6میلیارد دلاری واردات بنزین تا حدی رهایی بخشید.