تا زمانی که بخواهیم بر اساس حدس و گمان مدیریت کنیم، طبیعتا مدیریت برای آن ها که تازه تصدی کارها را در دست می گیرند به صورت شعارهای غیر قابل اجرا نمود می یابد زیرا شعار دهنده ها اطمینان دارند که در پایان دوران مسوولیت شات محل و مرجعی برای پاسخگویی وجود ندارد و آمار و اطلاعات مستندی نیست که میزان دسترسی به شعارهای آن ها را مشخص کند.

به گزارش ستاد سرشماری آمار، امیر رضا خادم، نماینده تهران، افزود:«نمایندگان مجلس نیازمند نگاه کارشناسی در حوزه نظارت و قانونگذاری هستند ولی هیچ گاه اطلاعات مورد نیاز یک نماینده به اندازه ای که لازم است در اختیارش قرار نمی گیرد، در واقع حاصل کار ما در دو حوزه اصلی فعالیتمان یعنی قانونگذاری و نظارت، برآمده از اطلاعات نیست.»

خادم با بیان این که روند فعلی دستیابی به اطلاعات در کشور قابل دفاع نیست، اظهار کرد: «داده ها و اطلاعاتی که برای تصمیم گیری، برنامه ریزی و سیاست گذاری نیاز داریم کامل و قابل اعتماد نیستند; چنان که در گزارش سازمان مدیریت و برنامه ریزی از میزان دستیابی به اهداف برنامه سوم توسعه نشان می دهد، نبود داده ها، اطلاعات و مستندات و عدم جمع بندی مطالب در زمان مشخص، باعث تغییرات آنی و متاثر از اتفاقات زودگذر در تصمیم گیری ها شده است.»

وی گفت: «ما هنوز نمی توانیم اطلاعات مستند و کاملی از دستگاه ها دریافت کنیم به همین دلیل در بسیاری موارد، مستندات ما گزارش های غیرمستندی است که دستگاه ها در دفاع از خود تهیه می کنند که ممکن است در برخی مواقع واقعی باشد اما بروز نارضایتی در سطح جامعه غیر واقعی بودن بسیاری از این گزارش ها را اثبات می کند.»

وی فاصله 10 ساله بین دو نوبت سرشماری را به دلیل هزینه های مادی و معنوی و نیز وقت زیادی که صرف آن می شود، ناگزیر دانست ولی گفت: «هرچه فاصله کم تری بین دو نوبت سرشماری باشد، بهره برداری از داده ها بهتر و بازخورد برنامه ها سریع تر خواهد بود. به همین دلیل اگر بتوان به نحوی برنامه ریزی کرد که آمارگیری نیز همپای برنامه های توسعه پنج ساله رخ دهد تاثیر به سزایی در برنامه ریزی کشور خواهد داشت.»