بلندمرتبه بود و ز نسل باران بود

چراغ محفل جمع امیدواران بود

اگرچه نام، ز نام خلیل ربش داشت

ذبیح معرکه و اسمعیل دوران بود

به نام «همت» و سیرت فراتر از همت

امیر لشگر عشق و انیس یاران بود

تمام واژه همت در او تجلی یافت

قرار جان و دل نسل بی قراران بود

به لرزه بود ز نامش تمام قامت خصم

که شیر بیشه عشق و یل سواران بود

ز نور چهره او قلب لشگری روشن

به گاه جنگ، امید طلایه داران بود

بدون سر رود اندر بهشت، روز جزا

هماره عاشق و از نسل سربداران بود

بود امید، بگیرد شفاعتش دستم

نسیم رحمت حق از دل بهاران بود