گروه بین الملل: صفرمراد نیازاف رئیس جمهوری ترکمنستان که از پیش از زمان فروپاشی شوروی تا روز پنجشنبه گذشته به مدت 21 سال بر آن کشور سلطه مطلقه داشت دارای کیش شخصیت خاص خود بود. او روش های غیرمعمول و غریبی در اداره اوضاع داشت. نام روزها و ماه های سال را تغییر داده و از جمله ماه ژانویه را به نام خود نام گذاشته بود. نام مادرش، اعضای خانواده و قهرمانان ملی مورد نظر وی از دیگر نام هایی بود که بر هر جا گذاشته می شد. او ریش گذاشتن و داشتن موی بلند را ممنوع کرده بود. داشتن دندان طلایی و گوش کردن به رادیو در موقع رانندگی از دیگر مواردی بود که قدغن کرده بود. هزاران عکس کوچک و بزرگ وی در ادارات، مدارس، میدان ها و موسسات نصب شده بود. عکس وی روی تمبرهای پستی و اسکناس ها نیز مرتبا چاپ می شد. مجسمه های وی در هر میدان برپا بود و یکی از بندرهای ترکمنستان در ساحل دریای خزر و بسیاری از شهرها، میدان ها، پارک ها، فرودگاه ها و... به نام وی نامیده شده بود. در عشق آباد مجسمه یی از وی نصب شده بود که با حرکت خورشید تغییر جهت می داد. کتاب وی به نام «روح نامه» کتاب مقدس ترکمنستان و آموزش آن در همه آموزشگاه های عالی اجباری بود. این کتاب به 25 زبان ترجمه و به 161 کشور فرستاده شده بود. وی اخیرا نسخه یی از روح نامه را با موشکی به فضا فرستاد تا پیام های خود را به آسمان ها داده باشد. کتاب شعری به نام مهربانان من هم در مهرماه سال گذشته در مراسم ویژه یی در مجلس رونمایی شد. پخش موسیقی ضبط شده در برنامه های عمومی، عروسی ها و رسانه ها را قدغن کرده بود و گفته بود این کار را برای دفاع از موسیقی ملت ترکمن در برابر هجوم آثار بیگانه می کند. مخالفان سیاسی خود را به شدت سرکوب می کرد. به خود لقب ترکمن باشی به معنی پدر ملت ترکمن داده و خود را رهبر و پیشوای ملت می شمرد. وی اخیرا وعده داده بود که یک دستگاه خودروی آلمانی مدرن به هر کدام از مقامات ارشد دولت هدیه دهد و به روسای اداراتی که در تولید پنبه موفقیت داشته اند هم خودروی دودیفرانسیل بدهد. وی استعمال دخانیات را برای مقامات ممنوع کرده بود.