همراه داشتن نام خانوادگی «روسلینی» و داشتن مادری چون «اینگرید برگمن» برای ایزابلا خیلی هم آسان نیست. ایزابلا روسلینی اعتراف می کند که مدت زیادی طول کشید غبیش تر به خاطر ترس از شهرت خانواده اشف تا او توانست جلوی دوربین قرار بگیرد. روسلینی 54ساله، شباهت هایی به مادر سوئدی اش دارد و دست هایش را مانند پدرش، کارگردان مشهور ایتالیایی غروبرتو روسلینیف تکان می دهد.

هرچند گفته می شود روسلینی در فیلم هایی با پس زمینه سیاسی بازی نمی کند، ولی او نقش اورانیا کابرال را در فیلم سور بïز پذیرفت. او از پشت چشم های اورانیا می نگرد، دختری که خشونت جسمی و روحی را در دیکتاتوری تروخیو تجربه کرده: اورانیا کابرال نماد رنج مردم دومینیکن است.

او درباره فیلم می گوید: «در این فیلم می توان دید که دیکتاتوری تنها بر مسائل سیاسی اثر نمی گذارد و بیشترین تاثیر آن را می شود در جامعه دید. دیکتاتوری وارد حریم خصوصی آدم ها می شود و می تواند عاطفه میان پدر و دختری را به نابودی بکشاند.» روسلینی ادامه می دهد: «دومینیکن از نظر من بهشت است. دومینیکن در جزایر کارائیب واقع شده، جزیره یی که همه چیز دارد، دریایی نیلگون، انواع میوه ها و موسیقی زیبا: کسی نمی تواند تصور کند که در این بهشت زمینی چنین تراژدی وحشتناکی رخ داده است.»

روسلینی می گوید: «رمان بارگاس یوسا را اوایل جنگ عراق خواندم. همزمان در روزنامه ها درباره صدام و فرزندانش مطالبی نوشته بودند. برایم جالب و البته دردناک بود که دیکتاتوری هم طراز تروخیو در دوره من زندگی می کند.»