آرشیو یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۸۵، شماره ۴۰۳
بورس های کالایی
۱۸

تسهیل حضور در بازار جهانی با توسعه بورس

با توجه به این که ایران بارها برای الحاق به WTO درخواست داده است و البته از نظر سیاسی بارها این مساله رد شده است،همچنین همان طور که شاهد هستیم یکی از شرایط پیوستن به سازمان تجارت جهانی دارا بودن شرایط مساعد در زمینه بورس است. اما از آن جایی که تاکنون به خصوص در زمینه بورس کشاورزی از روش های سنتی بهره برده ایم در عمل نتوانسته ایم کاری از پیش ببریم. برخی از کارگزاران بورس کالای کشاورزی ضمن تاکید بر تدوین راهکارهای قانونی برای تسریع در روند پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی، حضور موفق در تجارت جهانی محصولات کشاورزی را مرهون رونق و توسعه روزافزون بورس کالای کشاورزی می دانند.

با اشاره به نقش های بورس های کالایی در تنظیم بازار اقتصاد می توان بیان کرد که بورس آماده ترین ابزاری است که هم اکنون در بازار بخش کشاورزی ایران برای حضور در تجارت جهانی محصولات این بخش وجود دارد. به علاوه با برخورداری از ویژگی هایی نظیر رعایت استاندارد، کیفیت کالا، تضمین معاملات و کشف قیمت در فضای آزاد و کاملا رقابتی، می توان نقش بسیار مهمی در تجارت جهانی محصولات کشاورزی ایفا کرد. البته گفتنی است در این خصوص عجولانه نباید تصمیم گرفت زیرا پیوستن به نظام قانونمند و مقتدر تجارت جهانی جز با بسترسازی مناسب و دگرگونی در ساختار قدیمی اقتصاد کشور میسر نخواهد بود. با توجه به عدم آمادگی تولید کنندگان و فقدان ساختارهای پیشرفته تولید در بخش کشاورزی بدون تردید پیوستن در سازمان تجارت جهانی و رعایت قوانین آن از جمله حذف تعرفه های گمرکی منجر به ایجاد پاره ای مشکلات برای بخش تولید و تولیدکنندگان در کوتاه مدت می شوداما با نگاهی به بورس کشاورزی و پیوستن این سازمان به WTO قابل ذکر است که به افزایش حجم معاملات بورس کالایی کشاورزی و افزایش سهم آن در معاملات محصولات منتخب در سراسر کشور با قوی شدن ساختار اجرایی و قانونی، حضور مقتدر بخش کشاورزی در تجارت جهانی محصولات را سبب خواهد شد.

گفتنی است; تمام کشورهای توسعه یافته از بخش کشاورزی حمایت می کنند اما در ایران، حمایت دولت از بخش کشاورزی باصرف هزینه گزاف تاکنون نیز هیچ ثمری نداشته و فقط موجب شده تا وابستگی تولیدکنندگان به دولت افزایش یابد و ما برای حضور در عرصه تجارت جهانی باید به صنعتی شدن کشاورزی مان بپردازیم و از مشخصات بارز آن که می توان نام برد، ضریب مکانیزاسیون بالا، سطح زیر کشت یکپارچه و ارتقای کیفیت محصولات است.