دیروز 29 فروردین روز ارتش بود. روزی که به پاس حماسه آفرینی های ارتشیان در طول 28 سال حیات انقلاب اسلامی و بویژه طی هشت سال دفاع مقدس گرامی داشته شد.

ارتش جمهوری اسلامی در مقایسه با ارتش های جهان دارای ویژگی هایی انحصاری است. این ویژگی ها همانا نقاط قوتی است که پیروزمند بودن ارتش ایران را به مثابه یک باور درآورده است.

ایمان الهی، در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57، بدنه متدین ارتش جمهوری اسلامی را به صف پرخروش مردم انقلابی پیوند داد و به این ترتیب بنیان ارتشی ایمانی و مکتبی شکل بارز گرفت و اگر نبود چنین ویژگی ای، ارتش چگونه می توانست همپای سپاه و در اوج تحریم تسلیحاتی، در برابر ارتش مجهز بعثی بایستد و از مرزهای ایران پاسداری کند؟ به موجب ایمان الهی است که فرهنگ جانبازی و شهادت طلبی در ارتش حاکم است. رژیم شاهنشاهی همچون هر رژیم توتالیتر و استبدادی در پی آن بود که ارتش را سدی در برابر مردم قرار دهد تا به این ترتیب زمینه آسان سرکوب صداهای معترض فراهم شود. به این ترتیب میان ارتش و مردم مسلمان ایران گسستی ژرف فراهم آمد. اما با پیوستن ارتش به مردم در سال 57 و دفاع قهرمانانه و جانانه از ملت و میهن و باورهای الهی، وجه مردمی ارتش شکل و قوامی سخت یافت.

تجربه نبرد هشت ساله ارتش در برابر متجاوزان به روشنی کارآمدی ارتش مکتبی را به اثبات رساند. ارتشی که کوشید در نبردی نابرابر با دستانی تقریبا خالی، همدوش سپاه و بسیج مردمی حماسه هشت سال دفاع مقدس را خلق کند و این واقعیت را پیش رو گذارد که تنها در پرتو ایمان الهی، مردمی بودن و ولایت پذیری می توان دل به پیروزی بست.

اینک ارتش جمهوری اسلامی ایران در سایه یاری خداوند و هدایت فرمانده کل قوا، با برخورداری از تجربه گرانسنگ دوران دفاع مقدس، میوه های جهاد علمی و رزمی خود را می چیند. آن گونه که ارتش ایران که پیش از انقلاب، ارتشی وابسته به شمار می رفت، امروز تمامی نیازهای خود را تامین کرده و با اعتماد به نفس و مقتدر، رفتار دشمنان را در آن سوی مرزها زیر نگاه تیزبین خود دارد.