روزنامه «اعتماد» به کمک ورشکستگان کمپین یک میلیون امضاء آمد و در ستون «پیدا و پنهان» خود مدعی شد که: «مرکز فرهنگی زنان» با صدور اطلاعیه ای دریافت هرگونه کمک از هیفوس را تکذیب کرد!»

این روزنامه در ادامه مطلب خود آورده است: «اخیرا برخی روزنامه ها و سایت های اینترنتی برخی نهادهای مدنی(!) را به دریافت کمک از موسسات خارجی ضد جمهوری اسلامی ایران متهم کرده اند.»

فرافکنی روزنامه «اعتماد» در حالی است که «مرکز فرهنگی زنان» خود به صراحت اعتراف کرده در اقدامی شتابزده و بدون همفکری های لازم، کمک های موسسه هلندی هیفوس را پذیرفته و بعدا آن را عودت داده است!

شایان ذکر است مرکز فرهنگی زنان از سوی اعضاء وابسته به «خانه آزادی» آمریکا و پیروان یکی از فرق ضاله حمایت مالی می شود و با موسسه هیفوس که به تمام NGOها و وب-سایتهای اپوزیسیون ایرانی از کیسه ملت هلند هزاران یورو برای اجرای طرح فروپاشی ایدئولوژیک در جامعه ایران پول داده، قرارداد همکاری داشته است. بنابراین بد نیست خبرنویسان این روزنامه کمی سوابق خبری پیرامون سوژه های خود را مطالعه کنند یا اگر بنای پرده پوشی افتضاحات شرکای فکری شان را دارند، به شیوه های حرفه ای تر که یارانشان در رادیو فردا و رادیو زمانه از آمریکایی ها آموخته اند، متوسل گردند یا از دبیر سابق انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران و نظریه پرداز رسانه ای حزب مشارکت (حسین باستانی) یاد بگیرند که با افتخار تمام اعلام می کند رقمی ناچیز- 730هزار یورو- را برای اداره یک سایت خبری (روز آن لاین) از موسسه هیفوس گرفته است و البته ادعا هم می کند که این پول ناچیز ربطی به بودجه مصوب پارلمان هلند برای براندازی نرم ندارد!

ظاهرا معانی الفاظ نزد برخی از مدعیان اصلاح طلبی دگرگون شده است. وقتی «اعتماد» فسخ یک قرارداد وابستگی را «تکذیب» جلوه می دهد، حسین باستانی هم می گوید کسانی که با بودجه هلندی، رادیو زمانه را راه انداخته اند در راستای «منافع ملی»! حرکت می کنند و به وابستگی مالی خود به هلندی ها «افتخار»! می کند، مرکز فرهنگی زنان هم «کمک های آمریکایی» را «کمک های مردمی»! جا می زند و... طبیعی است باید منتظر باشیم تا رسانه های هوادارشان در ویژه نامه ای، یک «دانشنامه سیاسی» جدید (با کمک داریوش آشوری صهیونیست) برای تعریف جدید از مبانی و ارزش ها منتشر کنند!