دولت ایالات متحده آمریکا در فاصله بین دو جنگ جهانی یعنی 1918 تا1939 در حالی که اروپا در یک بحران فزاینده اقتصادی به سر می برد و این بحران هم در آمریکا به وجود آمد، اما دولت آمریکا و صاحبان صنایع چرخ صنایع خود را در جاده تولید صنایع نظامی به حرکت درآوردند، به طوری که در زمان آغاز جنگ دوم جهانی در اروپا در1939توانسته بود که در زمینه تولید هواپیما، کشتی جنگی و تجارتی، توپ و تانک و صنایع جنبی نظامی بیش از کشورهای روسیه، انگلستان، فرانسه و آلمان جنگ افزار تولید نماید. این حرکت در آمریکا باعث رونق صنایع و اقتصاد آمریکا شد اما محصولات تولید شده می بایستی در جایی مصرف شود تا روند تولید متوقف نشود. روزولت رئیس جمهور آمریکا در ابتدای جنگ اعلان بی طرفی کرد اما به فکر مصرف سلاح های تولید شده بود. به این جهت در11 مارس1941 قانونی از کنگره آمریکا به نام “قانون وام و اجاره”)The Lend Lease Act(به تصویب رسید. به دنبال تصویب این قانون بود که زیردریایی های آلمان در اقیانوس اطلس مزاحم کشتی های آمریکا شدند که برای انگلستان ملزومات نظامی حمل می کردند. به دنبال حمله ناگهانی ارتش آلمان به روسیه در 22 ژوئن1941 و پیشرفت سریع ارتش هیتلر به سمت مسکو، لنینگراد و استالینگراد و اعلان جنگ میهنی در روسیه بر ضد تجاوز نازیسم، چرچیل از فرصت استفاده کرد و ضمن ملاقات با روزولت در عرشه کشتی “پرنس آف ولز”)Prince of Wales(ضمن محکوم کردن تجاوز به شوروی، روس ها را به کمک آمریکا امیدوار ساخت. از آن پس عملا دولت آمریکا نیز به متفقین پیوست و در 25اوت1941برای انتقال کمک های انگلیس و آمریکا به شوروی خاک ایران اشغال شد و سیل کمک های تسلیحاتی آمریکا به سوی روسیه شوروی سرازیر شد. واقعه حمله ژاپن که متحد آلمان بود، به بندر “پرل هاربور” در هاوایی باعث شد که آمریکا در دسامبر 1941 به آلمان اعلان جنگ داده و کشور ایالات متحده در این مرحله رسما و عملا با آلمان و ژاپن و ایتالیا وارد جنگ و جنگ از محدوده اروپا خارج شد و جنبه جهانی پیدا کرد.