بدون شک یکی از نیازهای حیاتی عرصه فرهنگی جامعه امروز ما، بحث مهندسی فرهنگی است. اساسا رشد و تعالی انسانها در یک جامعه ای که هر چیزی در جایگاه واقعی خودش قرار ندارد میسر و امکان پذیر نیست. به بیان دیگر معنویت و تقرب الی الله بستر و شرایط خاص خود را می طلبد. از این رو یکی از اهداف میانی انبیا تشکیل جامعه ای مبتنی بر قسط و عدالت است که در پرتو آن انسانها بتوانند به عبودیت، بندگی و تقرب الی الله نایل گردند و هدف غایی خلقت خود را عملی سازند. شهید مطهری (ره) این نکته را به خوبی دریافته بود که جامعه ای که به لحاظ فرهنگی و باورهای مردم در مسیرهای کفر، شرک، الحاد، التقاط و... حرکت کند هیچگاه نخواهد توانست