از عواملی که باعث بروز تصادفات شدید و صدمات مهلک می شود، رانندگی در سرعت های نامناسب و بیش از حد، نوشیدن الکل، خواب آلودگی و خستگی و عدم وجود وسایل و ابزار نگهدارنده محافظتی از قبیل کمربند ایمنی، صندلی های محافظ کودکان و کلاه ایمنی و... است. البته وضع قوانین به منظور جلوگیری از این خطاها و تخطی ها به تنهایی کافی نیست. اجباری کردن و نظارت بر اجرای قوانین در این زمینه نقش کلیدی دارد. در کشورهای اتحادیه اروپا با اجباری کردن قوانین تخمین زده می شود میزان تلفات یا جراحات شدید تا حدود 50 درصد کاهش یابد. تجارب بین المللی در زمینه اجباری کردن قوانین نتایج زیر را ارائه می دهد:

- ایجاد عوامل بازدارنده، بسیار مهم و حیاتی است.

- باید سطوح مختلف اعمال قوانین طوری تعریف شوند که تصور و درک صحیحی از ریسک و احتمال خطر به دست دهند.

- درک صحیح از احتمال خطر باید توسط سازمان های متولی تخلفات ترافیکی دنبال شود.

- سیستم های کنترل نامحسوس ترافیکی باید ایجاد شود. به عنوان مثال دوربین های ثبت سرعت غیرمجاز، موثرترین عامل در این رابطه هستند.

- اگر اجبار به رعایت قوانین و مقررات راهنمایی همراه با آموزش های عمومی نباشد، میزان پذیرش آن ناچیز خواهد بود.

محدودیت سرعت و نظارت بر اجرای آن

خطرات ناشی از سرعت

هر چه سرعت یک وسیله نقلیه بیش تر باشد، برای توقف و اجتناب از تصادف، زمان و فرصت کوتاه تری وجود دارد. از طرفی سرعت های بالاتر منجر به تصادفات شدیدتر می شود به طوری که احتمال وارد شدن جراحات معمول کسری از توان دوم سرعت، جراحات شدید کسری از توان سوم و احتمال مرگ کسری از توان چهارم سرعت است کاربران و کاربران آسیب پذیر راه که خارج از وسایل نقلیه موتوری هستند در معرض خطرات بزرگ تر و بیش تری قرار دارند. احتمال مرگ عابران پیاده در تصادفات با وسایل نقلیه به صورت تابع نمایی با سرعت وسیله نقلیه در ارتباط است.عابران پیاده مسن تر نسبت به جوان ترها بیش تر در معرض آسیب و صدمه هستند. طبق آمار، احتمال مرگ عابران با سن 65 سال و بیش تر در تصادفات با وسیله نقلیه ای که با سرعت 75 کیلومتر در ساعت حرکت می کند 60 درصد است که این احتمال برای افراد جوان تر از سن 15 سال به 20 درصد می رسد.