مراسم بزرگداشت محمدجواد محبت برگزار شد. درحاشیه این مراسم، محمدجواد محبت درباره نویسندگان ایرانی به ایسنا گفت: این که در همه حال شاعران ایرانی قلم می زدند، مربوط به حالت ترنم روحی آنان می شد؛ این حالت در ذات ایرانی ها وجود دارد. مثلا بنایی که چینه می چیند، زیر آواز می زند، یا میوه فروش برای تبلیغ میوه ها از کلمات مسجع استفاده می کند، که این نشانه ذوق و شعردوستی آنان است. در کل عالم از نظر ذوق شعری هیچ ملتی به پای ایرانیان نمی رسد و این در حالی است که در روزگار ما نوشته های غالب، شعر است.

این شاعر افزود: در بازار ادبیات تعداد شاعران درجه یک زیاد نیست؛ اما شاعران متوسط فراوان اند. شاعران درجه اول با ذوق های مختلف، چه کهن سرا و چه نوسرا، خیلی زیاد نیستند و اهل شعر و کتاب خودشان همدیگر را خبر می کنند.

محبت با اعتقاد بر این که شعرهای خوب در ادبیات خود را نشان می دهند و ماندگار می شوند، درباره ادبیات کودک نیز گفت: هوشنگ مرادی کرمانی کارهای مطلوبی انجام داده است. شاعران کودک خود باید ذاتا کودک باشند؛ شناسنامه ملاک نیست. اگر کسی ذهن کودکانه داشته باشد، ادای آدم بزرگ ها را درنیاورد و حال و هوای کودکی را رها نکرده باشد، مورد استقبال قرار می گیرد.

محبت در پایان تصریح یادآور شد: شاعر کودک باید این آمادگی را داشته باشد که گردو بازی کند و در بازی اعلام آمادگی کند. او نباید با دنیای کودک بیگانه باشد و باید حال و هوای آنان را حس کند.