سرمایه گذاری صنعتی کشور طی دهه های اخیر بدون توجه به توانمندی های کشور و به شکلی پراکنده و در صنایعی متنوع صورت پذیرفته است بدون آن که موجبات صنعتی شدن آن را به خوبی فراهم آورده باشد. اگرچه مسیر سرمایه گذاری صنعتی در کشور هرازگاه دستخوش تغییرات زودگذر ناشی از ضرورت های زمانی تغییر جهت داده است لیکن هنوز نتوانسته به عنوان موتور مناسبی برای رشد و توسعه کشور جهت گیری کند.

پراکندگی و تنوع مزبور هرچند ممکن است از دیدگاه برخی از طرفداران سیاست جایگزینی واردات و خودکفایی مطلوب ارزیابی شود لیکن در عمل سبب شده منابع محدود کشور به شکلی ناکارآمد در رشته های مختلف توزیع شود.

تحلیل گران اقتصادی دلایل مختلفی همچون عدم وجود استراتژی صنعتی، دولتی بودن اقتصاد کشور، وجود رانت های اقتصادی و یا دلایل عدیده دیگری را برای بروز چنین شرایطی برمی شمارند اما مساله مهم آن است که چگونه می توان سرمایه های انسانی و فیزیکی کشور را به شکلی بهینه و حتی الامکان ایده آل به فعالیت های صحیح سوق داد.

کتاب «اولویت بندی صنایع ایران براساس رقابت پذیری در بازارهای جهان با هدف منطقی کردن سیاست های حمایتی تجاری» حاصل طرحی پژوهشی است که در موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی اجرا شده است. هدف این پژوهش تعیین اولویت های توسعه صنعتی کشور بر پایه مزیت های رقابتی صنایع موجود در بازارهای جهانی با هدف منطقی کردن سیاست های حمایتی تجاری است. این گفتار که در هفت فصل ارایه شده است تلاش دارد با بیان اجمالی موضوع، اهمیت آن را متذکر و مسیر کلی پاسخگویی به پرسش های آن را مشخص کند، همچنین به منظور شناخت جایگاه هر یک از منابع در میان سایر فعالیت های بخش صنعت به ارزیابی متغیرهای کلان بخش صنعت کشور شامل ارزش افزوده، سرمایه گذاری و اشتغال در بعد داخلی در کنار سهم صنایع از صادرات صنعتی ایران و سهم ایران از صادرات صنعتی جهان در بعد خارجی پرداخته شده است.همچنین ادبیات این موضوع و اولویت بندی صنایع کشور براساس رقابت پذیری آن ها نتایج مستخرج از اولویت بندی صنایع، نتایج مزبور با سیاست های تجاری کشور در قالب نظام تعرفه های موجود کشور به ویژه نرخ های تعرفه ای سال 1382 مورد قیاس قرار می گیرد و تلاش می شود وضعیت صنایع از لحاظ نحوه برخورداری از حمایت های تجاری کشور مشخص شود. این کتاب در 277 صفحه و در سال 1385 منتشر شده است.