پیشینه تاریخی جوامع سرمایه داری و ماقبل آن، الگویی را پیش روی ما قرار می دهد که بی شباهت به رفتار امروز ما با مهاجران افغان نیست. کلید محرکه سرمایه داری کسب سود بیشتر و استثمار فزاینده از نیروی کار است. شرایط مهاجران در هر کشوری اجازه چنین سوءاستفاده ای را به کارفرمایان می دهد.

مهاجران آفریقایی در اروپای پس از جنگ جهانی دوم و مهاجران افغان پس از جنگ هشت ساله ایران و عراق، نمود مشخصی از چنین نیروی کاری است. همچنان که مهاجران آفریقایی توانستند ویرانه های جنگ جهانی دوم را به آبادانی تبدیل کنند، نمی توان منکر حضور مهاجران افغان در بازسازی و بخشیدن نشاط ظاهری به کالبد بی روح و خاکستری شهرهای پس از جنگ شد.