افشاگری مستند روزنامه کیهان از حضور نحله های فکری لائیک در حوزه سیاستگذاری «خانه هنرمندان ایران» بار دیگر پرسش هایی جدی را رویاروی تحلیلگران «حقوق امنیت فرهنگی» آفریده است.

خانه هنرمندان را به خانه امنی برای احیاء مردگان «هنر سیاه» بدل کردن و ستایش های مستمر از ستیزه گران فرهنگی با هنر دینی و متعهد، فخر و فضیلتی برای جامعه هنرمندان ایران نیست. خشت های «خانه»ای برای هنرمندان، اگر به راستی خانه هنرمندان ایران باشد، اگر اصالت داشته باشد و نسب از مبدا و منشا رویکردی که هم آغوش با ایرانیت و اسلامیت است، برده باشد، اگر آن خشت ها بخواهد بن مایه هنری جان و جهان جوان ایران امروز را بسازد، نمی تواند