برای آنها که جوانی شان را در سال های چهل سپری کرده اند احتمالا خواندن رمان «آذر و امجدیه» نوشته «ویدا مشایخی» احتمالا خالی از لطف نخواهد بود. مخصوصا برای آنها که طرفدار پر و پا قرص فوتبال و پای ثابت استادیوم «امجدیه» بوده اند. آنها که عکس های فوتبالیست ها را جمع می کرده اند و مشتری دائمی «کیهان ورزشی» بوده اند. «آذر و امجدیه» کتابی است که بخشی از ماجراهای اصلی آن به استادیوم امجدیه و بازیکنان فوتبال مربوط می شود. کتاب انباشته از نام هایی است که در سال های چهل، بازیکنان شاخص تیم ملی فوتبال ایران بوده اند. نام هایی مثل «همایون بهزادی»، «عزیز اصلی»، «پرویز دهداری»، «محراب شاهرخی» و... که در آغاز کتاب از آنها یاد شده و تصاویرشان روی جلد و در پایان کتاب چاپ شده است. بعید است کسی در آن سال ها زیسته باشد و با خواندن «آذر و امجدیه» در حال و هوایی نوستالژیک قرار نگیرد. البته بخشی از وجه نوستالژیک کتاب هم به فیلم ها و کتاب هایی برمی گردد که در آن سال ها طرفدار داشتند. کتاب هایی مثل «سارتر» و فیلم هایی مثل «شکوه علفزار»، «اسپارتاکوس» و «بن هور» و... که راوی از آنها نام می برد. «آذر و امجدیه» کتابی است باب طبع همه آنهایی که با خاطرات جوانی شان زندگی می کنند و از اینکه آن خاطرات در کتابی گرد آمده و بار دیگر حال و هوای روزگار جوانی شان را برای شان زنده کرده، لذت می برند.