بازی زیبا و قشنگی بود البته به دلیل اینکه کسی پرس نکرد. حتی روح اکبر میثاقیان هم نتوانست بازیکنان راه آهن را به پرس کردن ترغیب کند. دعوا کمی تو آنور جوب من اینور جوب بود. هر دو تیم سعی بر این داشتند که در یک سوم میانی زمین خودی به حفظ توپ بپردازند از درگیری های تن به تن با اصالت خبری نبود. در تیم راه آهن تارتار تقوی و ترکاشوند برای بردن فعال تر بودند و در تیم فولاد کلاه کج و جان واریو. راه آهن در عین حال که زیبا و تهاجمی بازی می کرد در زمان از دست دادن توپ، با سرعت و خیلی خوب به نیمه خودی برمی گشت و اجازه ضد حمله را به فولاد نمی داد. در مجموع شیوه بازی راه آهن این فکر را به تماشاگر القا می کرد