حوزه کتاب در بیشتر سال های پس از انقلاب، نوعا عرصه یی پرچالش و محل صف آرایی صاحبان دو گونه تفکر در مقابل هم بوده است. گروه اول با طرح دغدغه هایی همچون در خطر بودن سلامت فکری و اخلاقی جامعه یا بیم مخاطرات سیاسی و امنیتی بر این ایده پای فشرده اند که دولت وظیفه دارد در تولید و عرضه کتاب نظارت داشته باشد و هر جا که احساس کرد انتشار اثری به صلاح جامعه نیست اقدامی بازدارنده به عمل آورد. متقابلا گروه دوم بر این باور بوده اند که به استناد اصل 24 قانون اساسی اصالت با آزادی بیان بوده و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی اجازه ایجاد محدودیت در فرآیند تولید و انتشار کتاب)مگر در شرایطی که قانون تعیین کرده است(را ندارد و چنانچه از ناحیه انتشار اثری مشکلی برای فرد یا جامعه پیش آید در آن مرحله دستگاه قضایی می تواند به شکایت شاکیان رسیدگی کند.