«انجمن زرتشتی ها باوجود موافقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران با عبور مترو از حریم و عرصة دبیرستان دخترانة انوشیروان دادگر مخالفت کرده است.»

سید احمدی، مدیر روابط عمومی آموزش و پرورش منطقة شش به این مطلب اشاره می کند و می گوید: «سه هفتة گذشته شهرداری با مسوولان مدرسه دربارة عبور مترو گفت وگو کرده اند اما به خاطر مخالفت مدیر مدرسه و انجمن زرتشتی ها این پروژه فعلامتوقف است.»

هرچند که مهدی ناظم رضوی در گفت وگو با ایسنا از اعلام موافقت میراث فرهنگی با عبور مترو از زیر مدرسه و قرار گرفتن هواکش مترو در حیاط این دبیرستان خبر داده است اما بسیاری از کارشناسان مدت هاست که با این مساله مخالفت کرده اند.

علیرضا قهاری، دبیر انجمن مفاخر معماری ایران دربارة ادعای رییس سازمان میراث فرهنگی تهران مبنی بر این که«این ساختمان همچون دیگر بناهای قدیمی پی ندارد»، می گوید: «ساختمان ها همگی دارای پی هستند اما ممکن است بناهای قدیمی از شالودة سیمان و ساروج ساخته شده باشد و نه بتن.»

ناظم رضوی تاکید کرده است: «شرکت مترو باید از نظر ژئوتکنیک، این مکان را استحکام ببخشد و با استفاده از ضربه گیر زیر مترو از ارتعاش های مترو بکاهد. دبیرستان دخترانة انوشیروان دادگر 71 سال قدمت دارد و سال 1381 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و این دبیرستان محل تحصیل زنان فرهیخته ای چون گلی ترقی و شیرین عبادی است.»مهدی معمارزاده، کارشناس میراث فرهنگی معتقد است: «ایجاد هواکش مترو در حیاط دبیرستان و عبور مترو از جنوب شرقی این دبیرستان باعث آسیب به بدنه و پی مبانی دبیرستان می شود.»سال گذشته قرار بود هواکش مترو به طول 18 و عرض سه متر در حیاط دبیرستان ساخته شود اما ناظم رضوی اعلام کرده که اندازة هواکش به هشت متر ارتفاع و شش متر عرض کاهش یافته است و دیگر صدمه ای به حریم منظر این دبیرستان وارد نمی شود.

اما از سال 1383 تاکنون علاوه بر اعلام مخالفت های پی در پی مدیران مدرسه و انجمن زرتشتیان، بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی نیز مخالفت خود را اعلام کرده اند.»علیرضا قهاری می گوید: «تهران شهری تاریخی چون اصفهان نیست و همة بناهای آن مهم و ارزشمند است بنابراین لازم است شهرداران مناطق تهران، در مورد ساخت و ساز در بافت تاریخی و عملیات عمرانی حساسیت و دقت بیش تری به خرج دهند.»