اگر قرار باشد در برهه کنونی، عجایب هفتگانه دیگری را مشخص کرد در خطی موازی با آن باید غرایب هفتگانه یی را نیز آورد که بی شک اردوگاه های آوارگان در لبنان، در صدر این غرایب قرار خواهد گرفت. اردوگاه هایی که مستقل از دولت لبنان به زندگی چند دهه خود در میان تار و پود جامعه این کشور ادامه می دهند، تا جایی که خاستگاه حوادث اخیر یکی از این اردوگاه ها به نام «نهرالبارد» که افراد فتح الاسلام از آنجا با ارتش لبنان می جنگیدند را می توان «تورابورا»ی لبنان نامید. اگر چه هدف اولیه از تاسیس اردوگاه های آوارگان در لبنان اسکان هزاران فلسطینی بوده اما امروزه این اردوگاه ها عملا به محل اسکان و اختفای اعضای گروه های مسلح از لبنانی گرفته تا فلسطینی، سوری، عربستانی، سودانی، الجزایری و بنگلادشی بدل شده است. ساکنان فلسطینی بی گناه این اردوگاه ها که خارج از سیطره دولت لبنان قرار دارند در هراس دائمی از افراد گروه های مسلح زندگی می کنند. این روزها هر کدام از این اردوگاه ها به ایالت مستقلی تبدیل شده است. دولت لبنان بی خبر از رشد قارچ گونه این گروه های مسلح نهایتا با از دست دادن ده ها نظامی در حوادث اخیر توانست زمام امور این اردوگاه ها را در دست گیرد. حسن خشونت های چند هفته شمال لبنان گوشزد کردن هشدار وجود گروه های جنگ افروزی است که تا به امروز به مخیله هیچ سیاستمدار لبنانی نرسیده بود.

آیا این بار دولت لبنان می تواند دامنه هیمنه خود را تا مرزهای شمالی تحت سیطره اش امتداد دهد حتی تا کوچه و خیابان های اردوگاه های آوارگان؟ آیا گروه های مسلح دیگری می توانند از این اردوگاه ها برخیزند که عرصه سیاسی لبنان را تا آستانه سقوط دولت بلرزاند.