خبرگزاری یونایتدپرس در گزارشی به بررسی وضع یارانه های انرژی در خاورمیانه پرداخته و عملکرد ایران را در کاهش این یارانه ها موفقیت آمیز ارزیابی کرده است.

به گزارش برنا، در این گزارش آمده است؛ برخی کشورهای خاورمیانه در مواجهه با قیمتهای بین المللی بالای نفت و گاز و به منظور رها ساختن خود از زیربار پرداخت سوبسیدهای انرژی به تکاپو افتاده اند.

بنابراین گزارش ملتهای واقع در این منطقه، از ایران گرفته تا مصر سالهای زیادی زیربار پرداخت سوبسیدهای سوخت بوده اند که شیره بودجه های ملی را می کشد و مانع از اصلاحات اساسی می شود. بودجه هایی که باید صرف سرمایه گذاری در دیگر بخشهای اقتصادی شود.

یونایتدپرس ادامه میدهد: در این میان افزایش قیمت نفت بصورت شمشیر دو لبه ای در منطقه عمل کرده است. به این صورت که از یک طرف پایه های بودجه ملی را در جهت پرداخت سوبسیدهای مداوم تقویت کرده و در عین حال کشورهای نفت خیز را از انجام اصلاحات اساسی باز می دارد. اصلاحاتی که فقدان آنها در صورت سقوط قیمت نفت مشکلاتی خطیر را بوجود خواهد آورد.

تحلیلگر این شبکه در مورد اقتصاد ایران اینطور گزارش می دهد: ایران با وجود بیش از 137 میلیارد بشکه از ذخیره بی چون و چرای نفت، دومین کشور دارای ذخایر نفتی در جهان پس از عربستان سعودی است. طبق اسناد مربوط به بازنگری آمار مربوط به انرژی جهان در سال 2007، این مقدار چیزی بیشتر از کل انواع انرژی در آفریقاست. به گفته سازمان اطلاعات انرژی که بازوی اطلاعاتی سازمان انرژی ایالات متحده است، صادرات انرژی ایران 40 تا 50 درصد کل بودجه کشور را تامین میکند.

در ادامه تاکید می کند: کمبود تعداد پالایشگاهها به معنای آن است که تهران باید بنزین را از خارج وارد کند که این بنزین را با ضرر قابل توجهی به مصرف کنندگان می فروشد. افزایش قیمت جهانی نفت نه تنها بمعنای افزایش درآمد ایران است، بلکه در عین حال به معنای آن است که باید مبلغ بیشتری را برای تهیه بنزین بپردازد. مبلغی که بعنوان پشتوانه برای پرداخت چنین سوبسیدهائی در سال 2005 مورد استفاده قرار گرفت در حدود 4 میلیون دلار بود که تقریبا 10درصد درآمد حاصل از صادرات نفت را بخود اختصاص میداد و در سال بعد هنگامیکه به گفته تهران بودجه تخصیص یافته به سوبسید بنزین را تا 5.2 میلیارد دلار کاهش یافت، ایران با کمبود بنزین مواجه شد.