ان شاءالله اگر خدا قبول کند، در وهله اول نیت خودم این است که گناهانی که فی ما بین خودم و خدا کردم پاک کنم. چون در جبهه زمینه مساعد برای انابه و توبه به درگاه خداست و جای دیگر نیست. چون آنجاست که انسان به خدا نزدیکتر است و می تواند درد دلی با خدای خودش داشته باشد، فارغ از تمام وابستگی ها و زرق و برق هایی که پشت جبهه جلوی چشم انسان هست و انسان را به خود مشغول کرده، اینجا (آن چیزها) نیست، فارغ البالی است که انسان می تواند یک رابطه عارفانه و عاشقانه میان خود و خدای خودش داشته باشد.

و اما انگیزه اصلی ام که می خواهم به جبهه بروم، این است که دین اسلام درمعرض خطر است. اگر ماها نرویم چه کسی برود؟ همانطوری که درصدر اسلام، اسلام نیاز به خون داشت و هفتاد و دوتن در کربلاخون خودشان را به پای درخت اسلام ریختند در زمان حال نیز اسلام عزیز احتیاج به خون دارد و این جوان ها هستند که باید خون ناقابل خودشان را به پای درخت اسلام بریزند، و من به سهم خودم اگر این لیاقت را داشته باشم و این قابلیت را داشته باشم که خونم پای درخت اسلام ریخته شود، می رویم به جبهه و وظیفه ماست و برگردن ماست که اسلام عزیز را یاری کنیم.

روحانی شهید «غلامحسین ساجدی» سال 1335 درشهرستان آران و بیدگل متولد شد و در 1364.6.18 بر اثر اصابت گلوله در منطقه حاج عمران به شهادت رسید.

ستاد کنگره شهدای روحانی