هنوز زمان زیادی از الطاف مسوولان محترم در توزیع اولین دوره سبد کالانگذشته بود که خبر توزیع دومین دوره سبد کالا، متشکل از گوشت، مرغ و چای جهت بازنشستگان به گوش رسید.

بار نخست معلوم نشد که چرا مسوولان اداره بازنشستگی وزارت آموزش و پرورش با وجود تقاضای مکرر بازنشستگان از آنان، در پرداخت وجه نقدی به جای ارایه سبد کالا، اقدامی معمول نکرده اند؟ و حالاهم با توجه به آن همه مشکلاتی که برای بازنشستگان در راه دریافت آن سبد کالاپیش آمد و برخورد بد بعضی از مسوولان توزیع در پایگاه ها و تحکم های نادرست و مبصرانه، چرا آزموده را دگرباره می خواهند آزمایش کنند؟به طوری که معلوم شد برای توزیع نخستین سبد کالا، به غیر از قیمت های کالاو ارز مصرف شده، هزینه های بالایی هم جهت تخلیه بار، کارگر، عوامل اجرایی، مسوولان ستادی مدخل در طرح، تغذیه و... پرداخت شده است. حالاو در چنین شرایطی چرا باید لقمه را دور سر چرخانیده و به دهان وارد کرد؟ به ویژه که بازنشستگان با توجه به کهولت سن و دوری راه از مراکز توزیع برای دریافت سبد کالا- که حکم «کله پاچه مورچه» را دارد - باید در چند جبهه با مشکلات و موانع برخورد کنند و اگر خیلی خوش اقبال باشند آن را به ثمن بخس به دامان دلالان بیندازند.سرانجام سخن این که اگر دولت می خواهد به بازنشستگان خدمتی کرده و آنان راخشنود سازد، بهترین راه واریز وجه کالابه همراه هزینه های جانبی است، تا در این رهگذر دست واسطه های اداری و غیراداری هم کوتاه شده تا تغاری نشکند، ماستی بریزد...