آرشیو پنجشنبه ۵ مهر ۱۳۸۶، شماره ۱۸۹۱۰
معارف
۶

تپش قلم

عباسعلی کامرانیان

& دعا درخواستی است که باید همراه با برخاست باشد تا برکت در زندگی انسان جاری شود.

¤¤¤

& اگر اطرافیان رؤسا کوچکتر از معمول نباشند، آنها خود را بزرگتر از معمول نمی پندارند.

¤¤¤

& هر انسانی به اندازه «دلدادگی خاص» خویش، مزه «حیات طیبه» را خواهد چشید.

¤¤¤

& لحظه ی گناه، حاوی «ثانیه های سیاهی» است که باعث تاریکی ابدیت انسان است.

¤¤¤

& وقتی در این دنیا کسی بدون تلاش به چیزی نمی رسد، چگونه عده ای می خواهند بدون زحمت در آخرت به همه چیز برسند؟!

¤¤¤

& برای کسانی که در بند خود برتربینی اند، اگر واژه ها دوباره درست تعریف نشود، راه فرار از دست شیطان وجود ندارد.

¤¤¤

& ناجوانمردانه آراسته بود ظاهر خود را برای خلق، چنانکه جوانمردان آراسته اند باطن خویش را برای حق و گرد «بت خویش» می دوید و خود را برتر می دید و نمی فهمید!

¤¤¤

& برای نیل به کمال خویش، باید به همه نیکی کرد؛ هر چند که درک خوبی برای عده ای دشوار یا غیرممکن باشد!