گفت: سخنگوی حزب کارگزاران گفته است احمدی نژاد به طور اتفاقی رئیس جمهور شده است!

گفتم: این که اهانت و ناسزاگویی به ملت است! یعنی توده های عظیم مردم به طور تصادفی به احمدی نژاد رای داده اند؟

گفت: باید پرسید پس آنهمه پول هنگفت و تبلیغات سرسام آوری که برای جلوگیری از رای مردم به احمدی نژاد هزینه کردند برای چی بود؟ اگر رای مردم اتفاقی بود که به آنهمه قیل و قال و سر و صدا و هزینه نیازی نبود.

گفتم: اصلا چرا مردم به طور اتفاقی و تصادفی به کاندیدای کارگزاران رای ندادند؟

گفت: خب! شاید منظورش این است که مردم با علم و آگاهی به کاندیدای کارگزاران رای ندادند.

گفتم: این هم که اهانت به کاندیدای کارگزاران است.

گفت: چه عرض کنم؟!

گفتم: شخصی وارد خانه اش شد و دزدی را دید که در طبقه دوم خانه خودش را پنهان کرده است. پرسید اینجا چه می کنی؟ یارو جواب داد، باد شدیدی می آمد و مرا با خود به حیاط خانه شما انداخت، پرسید، چرا وسایل خانه را جمع کرده ای؟ جواب داد؛ باد آنها را به طور اتفاقی جمع کرده و توی کیسه ریخته است! پرسید؛ سرکیسه را چه کسی گره زده، یارو گفت؛ همان باد به طور اتفاقی گره زده است. پرسید، اگر باد تو را وسط حیاط انداخته، در طبقه دوم چه می کنی؟ و یارو جواب داد؛ آهان! اتفاقا خود من هم در همین فکرم و هنوز علت را نفهمیده ام!