انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال با افت و خیزهای فراوانی روبرو بوده است و در مرحله نخست بین انتخاب سرمربی داخلی یا خارجی حالت پنجاه، پنجاه بود و در گام بعدی موضوع انتخاب سرمربی خارجی برای تیم ملی فوتبال کشورمان جدی شد و در مرحله کنونی موضوع به کارگیری مربی خارجی کمی فروکش کرده و نگاه بعضی ها به انتخاب سرمربی داخلی معطوف شده است.

حال از منظر انتخاب سرمربی تیم ملی از بین گزینه های داخلی یادآوری چند نکته خالی از لطف نخواهد بود.

در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال از بین مربیان مطرح کشورمان اولین و اساسی ترین مسئله ترجیح دادن منافع ملی بر هر چیز دیگر است و از آنجا که بحث انتخاب یک فرد مطرح است و موضوع سلیقه ها و گرایش های افراد دخالت پیدا می کند و در چنین حالتی مسئولیت کسانی که می خواهند سرمربی تیم ملی فوتبال را انتخاب کنند بسیار سنگین و تعیین کننده است و تنها با رعایت دقیق معیارها می توان این موضوع را به سر منزل مقصود هدایت کرد.

اگر در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال ملاک شایسته سالاری و میزان کارآمدی یک مربی در مجموعه فوتبال کشورمان در دستور کار انتخاب کنندگان قرار گیرد و با حساسیت همه جانبه دو ویژگی شایسته سالاری و کارآمدی دنبال شود قطعا سرمربی مورد قبولی انتخاب خواهد شد.

همچنین در انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال می بایست حب و بغض ها و عینک های باندی و جناحی کنار گذاشته شود تا پس از انتخاب سرمربی تیم ملی، چیدمان کادر فنی و گزینش اعضای تیم ملی فوتبال صرفا با نگرش منافع ملی در عرصه ورزش انجام شود تا نتایج کارکرد چنین مجموعه ای، زمینه های موفقیت های بزرگ در عرصه فوتبال را برای کشورمان فراهم کند.

رعایت ملاک ها و خصوصیات مذکور باعث می شود تا آفت حاشیه در تیم ملی فوتبال به حداقل ممکن برسد چرا که اگر تیم ملی با حاشیه یا حاشیه ها بسته شود جمع کردن حواشی در زمان رقابت های مقدماتی جام جهانی 2010 و پس از مرحله مقدماتی کاری بس مشکل و در بعضی از مواقع غیرممکن است.

اگر انتخاب کنندگان خودباوری، نگرش ملی و پرهیز از دیدگاه جناحی را جدی بگیرند با چنین دغدغه می توان یک سرمربی متناسب وطنی برای تیم ملی فوتبال کشورمان انتخاب کنند و تاخیر در این فرصت اندک به مصلحت فوتبال ایران نیست.