گرچه نظریه واحدی تحت عنوان نظریه تورم ساختاری وجود ندارد، اما درکل می توان گفت تورم ساختاری بدان معنی است که به دلیل وضعیت مربوط به ساختار اقتصادی، سیاسی، حکومتی، فرهنگی و مواردی از این دست تورم بروز کرده و تداوم می یابد. در واقع این نوع تورم یک توضیح ساده فشار تقاضا یا فشار هزینه ندارد بلکه عوامل گوناگون و اغلب پیچیده ای در ایجاد و تداوم آن نقش دارند. تورم ساختاری عمدتا خاص کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه است. نکته مهم آن است که اگر تورم در کشورهای توسعه یافته با به کارگیری سیاست های پولی و مالی انقباضی تا حد زیادی قابل درمان و قابل کنترل است، در مورد تورم ساختاری در کشورهای در حال توسعه چنین نیست و استفاده از سیاست های پولی و مالی به منظور مقابله با تورم ممکن است چندان کار ساز نبوده و هزینه های زیادی برای این گونه اقتصادها داشته باشد.