بسیاری از طلاب در طول سال ها تحصیل در حوزه مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی و حضور مداوم و با انگیزه در محافل علنی و بعضا خصوصی او، شاهد بسیاری از رفتارها و واکنش های ایشان در موقعیت های مختلف بوده اند، اما نحوه رفتار او در مواجهه با پدیده «مرگ» از جالب ترین و رازآلودترین جلوه های نقش بی همتای او بود. او از کنار مرگ نزدیک ترین دوستان خود که بعضا از مراجع تقلید، علمای نامدار و عارفان صاحبدل بودند، با طمانینه و آرامشی که تن به خونسردی می زد و می گذشت. این شیوه هنگامی که درباره مرگ خود نیز سخن می گفت، آشکار بود. مثلا وقتی که اظهار می داشت دوست دارد در ماه های فیضان مغفرت و رحمت همچون رمضان و محرم،