دموکراسی هم از واژه پردازی تا عمل سرگذشتی تاریخی دارد. این واژه برای نخستین بار پیش از اعلام دموکراسی در شهرهای خودمختار ایونی(در 492 قبل از میلاد) به کار رفته. واژه حکومت دموکراسی در مقابل حکومت های فردی و تیرانی(جباری) ظاهر شد. این لفظ مرکب، از ترکیب «دموس» به معنای قاطبه و جمهور و «کراتوس» به معنای اقتدار و قدرت به دست آمده و دلالت بر حاکمیت جمهور داشت1.

کنستی توسیون دال بر حکمرانی بر پایه قواعد ثابت و عمومی و بر فراز اراده فردی، برتر از هوس فرمانروا دارد و همراه با دستگاه قضایی است. جوهر کنستی توسیون را قانون می سازد که روح آن در «ایزونومی» به معنای مساوات حقوقی و مساوات در برابر قانون است. تاریخ ظهور آن به قبل از پایان سده هفتم برمی گردد2.