نشست روز گذشته هیات رئیسه فدراسیون فوتبال برای انتخاب سرمربی تیم ملی ثمری نداشت. کفاشیان رئیس فدراسیون نیز در پایان این جلسه گفت عجله ای برای گزینش سرمربی ندارد و شاید تا پایان هفته جاری این کار صورت گیرد.

یک روز دیگر گذشت و از سرمربی تیم ملی خبری نشد. مثل همه روزهای خسته کننده ای که بی نتیجه سپری شده بودند. بیش از هفت ماه است که این تیم سرمربی ندارد، رکورد عجیبی که فقط فوتبال ایران می تواند آن را برجای بگذارد! در این بین آنچه کم اهمیت می نماید علایق مردم به تیم محبوب شان است. واقعا کسی به درستی نمی داند در هیات رئیسه جدید چه می گذرد. این گروه با بررسی برنامه های همه کاندیداها (درست یا اشتباه) رای به گزینش افشین قطبی داده و کفاشیان هم به این موضوع اعتراف کرده است. با این حال رئیس فدراسیون از تشکیل جلسات دیگر، گفت وگو با کاندیداها و حتی خواستن برنامه از مربیان جدید سخن می گوید. در چنین اوضاعی مطرح شدن نام کلمنته چه تعبیری می تواند داشته باشد. رئیس فدراسیون فوتبال دیروز گفت اگر کلمنته به صورت کتبی با شرایط جدید فدراسیون ایران موافقت کند از وی برای حضور در تیم ملی دعوت می شود. آیا کفاشیان همچنان منتظر پاسخ مردباسکی است اگر واقعا قادر به استخدام مربی خارجی نیستیم چرا توافقات با آرتور جورج نگون بخت را نادیده گرفتیم اگر در این برهه از زمان حضور مربی داخلی مثمرثمرتر است پس چرا در انتخاب آن وقت را هدر می دهیم. این وسط تکلیف مردم چیست