چه راست گفته اند که «اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمه لاسیدهاشیء» چهل روزی است که از فقدان عالم علامه دکتر سیدجعفر شهیدی می گذرد، همو که جلوه ای آشکار و تمثیلی عینی از وحدت حوزه و دانشگاه، سنت و مدرنیته، دیانت و سیاست بود، همو که ارادتش به اهل بیت، بویژه امام حسین(ع) چنین تقدیری برایش رقم زد در ماهی که سوگوار جدش حسین(ع) بود، به جوار حق و خدای حسین ملحق شود و راستی که این چه سعادتی عظیم است که کمتر بندگان حضرت ربوبی از آن برخوردارند. بررسی و شرح زندگی و احوال این استاد دانشمند و فرزانه، اگرچه هیچگاه در طول حیاتش مورد رضایتش نبود و آن را سودمند نمی دانست، اما هم اینک که او در بین ما نیست فرصتی مغتنم است تا با معرفی این چهره ماندگار، رهپویان علم و دانش را با این الگوی شایسته آشنا سازیم، شاید دین اندکی از آنچه را بر ما دارد ادا کرده باشیم.