رد خون روی آسفالت سرد خیلی زود پاک می شود اما داغی که روی دل خانواده ها می ماند با هیچ پاک کننده ای محو نمی گردد. این واقعیت تلخ را آنهایی می گویند که در جریان تصادفات مرگبار عزیزان خودشان را از دست داده اند. این را خانواده های آن 27 هزار نفری می گویند که سالانه در جاده ها و خیابان های ایران سر به روی خاک می گذارند. همان هایی که جانشان را در تصادفات که اولین عامل مرگ و میر در کشور است از دست داده اند، واقعیتی که به طرز حیرت انگیزی در حال خودنمایی است اما هیچ کس آن را جدی نمی گیرد. بخصوص در این ایام تعطیلات نوروزی که برای صله رحم و دید و بازدید می رویم اما بسیاری، به جای خوش بودن مجبورند عزاداری