تورم بالاو رو به افزایش می تواند سیاست گذاران را به سمت اتخاذ «راه حل های» شتابزده، همچون کنترل دستمزدها و قیمت ها وسوسه کند.

اما همان طور که میلتون فریدمن در سخنرانی اش در شعبه دیترویت انجمن دانش آموختگان دانشگاه شیکاگو در فوریه 1966 بحث می کند، چنان کنترل هایی، اثری بر عامل بنیادی منشا تورم؛ یعنی بسط بیش از اندازه حجم پول- ندارند و در نتیجه مشکل را وخیم تر می کنند. از آنجا که فی الواقع حتی این کنترل ها اغلب به کسری تولیدات منجر می شوند، وقتی که این کنترل ها برداشته شوند، فشارهای تورمی ای که به شکل مصنوعی سرکوب شده بودند، ممکن است انفجارگونه آزاد شوند.