شورش های دارفور چنان که انتظار می رفت به سکوی جنگی برای براندازی دولت انقلابی عمر البشیر تبدیل شد. از ابتدا اغلب ناظران بر این باور بودند که جنگ در دارفور استعداد تبدیل شدن به پاشنه آشیل حکومت سودان را دارد. زیرا همه بازیگران غربی و شرکت های چند ملیتی که به منابع زیرزمینی سودان و موقعیت استراتژیک آن به عنوان بزرگترین کشور آفریقا و یکی از گلوگاه های خاورمیانه چشم طمع داشتند یا از ایدئولوژی و نظام سیاسی خارطوم نگران بودند پشت صحنه شورش سودان صف بسته اند. کشوری که دارای منابع سرشار انرژی و نفت خام هست که عمدتا در مناطق جنوبی واقع است و تولید آن در سال 2004 به حدود 200 هزار بشکه در روز رسید.