انگلستان از سال 1839میلادی به طور رسمی از یهودیان ساکن در فلسطین، سوریه وشبه جزیره سینا حمایت کرد و این حمایت را در سال های بعد افزایش داد و در روند مهاجرت یهودیان به این سرزمین تلاش نمود. انگلستان در راه تثبیت اقتدار خود در فلسطین، همت فراوانی مبذول نمود ولی وقتی مقابله جهان عرب را در برابر خود دید، از این خواسته خود چشم پوشید. سر انجام همزمان با خروج کمیسر عالی انگلیس از فلسطین، یهودیان ساکن در آن سرزمین به رهبری دیوید بن گورین رسما موجودیت خود را به نام اسرائیل شناختند. به دنبال این مسئله، غروب همان روز چهار کشور عربی مصر، سوریه، اردن و لبنان به دولت نوظهور اسرائیل اعلان جنگ دادند و این اولین جنگ خونین اعراب و اسرائیل بود. در اعلامیه تشکیل اسرائیل، فلسطینی ها که مالک 97 درصد از اراضی این کشور بودند با قید عبارت (جوامع موجود غیر یهود) نادیده گرفته شدند. این اعلامیه باعث سرازیر شدن غیر قانونی یهودیان سراسر جهان به فلسطین شد و این امر مورد حمایت دولت آمریکا قرار گرفت. از آن زمان (26اردیبهشت 1327شمسی برابر با 16مه 1948میلادی) تا کنون تجاوزات وغارتگری های این رژیم غاصب بر ملت ستمدیده فلسطین ادامه دارد ومردم فلسطین راه نجات خود را مقاومت ومقابله یافته اند.